Of wij de tentoonstelling De Fabeltjeskrant wilden bezoeken? Natuurlijk! Tijdens de kerstvakantie trok Riebedebie-reporter Chloé Wolfs naar het Speelgoedmuseum in Mechelen voor "Op reis door Fabeltjesland". Het werd een trip down memory lane!
Chloé:
"Het stond al op de planning in de herfstvakantie: mijn lieve kijkbuiskinderen van 5 en 3 meenemen naar de tentoonstelling over De Fabeltjeskrant in het Speelgoedmuseum in Mechelen. Onze reservatie was al gemaakt, helaas staken corona en de tweede lockdown daar een stokje voor. Met frisse moed deden we tijdens de kerstvakantie een nieuwe poging."
De trein, altijd een beetje reizen
De eerste vraag die C. en J. zich stellen wanneer ze ’s ochtends hun ogen open doen is voor één keer eens niet: 'wanneer mogen wij nog een cadeautje opendoen?', maar wel: 'wanneer gaan we naar het station om op uitstapje te gaan?'. Daarmee is de dag wat mij betreft al geslaagd. We smeren nog gauw wat sandwiches en vullen onze drinkbussen voor we koers zetten richting station. Iets meer dan een uur en één overstap later zijn we al in Mechelen-Nekkerspoel, waar we afgesproken hebben met ons knuffelcontact: de meter van de oudste dochter.'
De collectie van het Speelgoedmuseum is verdeeld over 3 verschillende verdiepingen, de tijdelijke tentoonstelling over De Fabeltjeskrant bevindt zich op de bovenste, zo krijgen we te horen aan de inkom. We besluiten om Meneer de Uil, Juffrouw Ooievaar en hun vrienden uit het Grote Dierenbos te bewaren voor op het einde, en eerst langs de permanente collecties te kuieren. Er wordt druk heen en weer gelopen, gewezen, “wauw” en “ooooh” geroepen. En niet alleen door de kinderen!
Hallo, Meneer de Uil!
Nadat we ons hebben vergaapt aan alle poppen, Playmobil en treinen nemen we de lift naar de 3de verdieping. Wat opvalt wanneer we de poorten van Fabeltjesland doorstappen, is de zee van kleuren. Want naast de fraai afgewerkte handpoppen vind je hier vooral veel merchandising van De Fabeltjeskrant door de jaren heen. T-shirts, speelgoed, lampenkappen en zelfs een babybedje: je kan het zo gek niet bedenken of het ligt hier uitgestald, met de verschillende dierenpersonages erop. “Het kan niet anders dat Gert Verhulst en Hans Bourlon hier voor hun Studio 100-producten de mosterd hebben gehaald”, schiet er door mijn hoofd. Mijn zus en ik blijven extra lang hangen bij de mooie vintage stoffen, terwijl de meisjes gefascineerd zijn door…een lolly van 52 jaar oud! (“zou je die nog kunnen opeten, mama?”)
De Fabeltjeskrant kwam voor het eerst op tv in 1968. Ik ben zelf een kind van de eighties, en keek dus eerder naar Samson & Gert dan naar de avonturen van de bewoners van het Grote Dierenbos. Ik word dus niet overvallen door een vlaag van nostalgie, al merk ik dat dat bij sommige andere bezoekers van de tentoonstelling wel het geval is. Zo valt mijn oog op een collega-moeder, een jaar of 10 ouder dan ikzelf, die met open mond ronddwaalt. Haar puberende zoon oogrollend in haar kielzog.
Fabeltjeskrant 2.0
In de tentoonstellingsruimte valt ook de mini-cinema erg in de smaak, waar de trailer van de bioscoopfilm van De Fabeltjeskrant wordt getoond. Want jawel: het is compleet aan mij voorbij gegaan, maar blijkbaar komen de bewoners van Fabeltjesland tegenwoordig terug op tv! De handpoppen van vroeger zijn vervangen door animatieversies van de dierenpersonages, en in de cinema vertellen de makers hoe ze Meneer de Uil & co met de computer opnieuw tot leven wekken. We leren dat het een monnikenwerk is om de afgelikte animatiedieren wat imperfecter en echter te laten lijken. Maar het resultaat van Fabeltjeskrant 2.0 mag er zijn, daar zijn we het alle 4 over eens. En dat geldt zeker ook voor deze tentoonstelling.
’s Avonds mogen de meisjes nog even op de Ketnet app terwijl wij het eten klaarmaken. Vanuit de keuken hoor ik een begintune die ik niet direct kan thuisbrengen. Tot ik ze (met een deugenietenlach tot achter hun oren) hoor meezingen: “Hallo Meneer de Uil…uw onderbroek is vuil”. Conclusie? Ik denk dat we kunnen spreken van een geslaagde dag. En die oogjes en die snaveltjes? Die waren na bedtijd wel héél erg snel dicht/toe.