Op naar de volgende stop waar de honger naar techniek en wetenschappen van de jarige wat gestild zou kunnen worden. We stapten in de wagen, reden door een fenomenaal adembenemend mooi landschap van de fruitstreek, en een twintigtal minuutjes laten kwamen we aan bij de Stroopfabriek van Borgloon. Inderdaad, díe stroopfabriek die in 2006 de trotse winnaar was van de Monumentenstrijd op Canvas. Na een 12 jaar durende renovatie is deze site echt terug een pareltje geworden! Via een zwevende passerelle wordt je vanuit het onthaal naar de fabriek geloodst.
In het eerste deel van het bezoek, doorliepen we het volledige productieproces om van appelen en peren de bekende stroop te krijgen. Het is een verhaal van koken - zeven - koken - zeven - koken, maar dan met alle geheimen van de kok erbij gevoegd.
Het leuke aan dit museum is net dat je al die oude machines nog ziet staan; van de houten appelsorteerder tot de centrifuges en de gigantisch imposante Kerstnermachine tot de kookketels, allemaal in hun volle glorie gerenoveerd. Heel specifieke machines dus die in hun eigen oorspronkelijke kader worden getoond. Altijd leuk.
Ergens tussen die machines door kan je niet alleen de beroemde stroopwafels proeven maar kan je ze ook zien maken. Wij kregen alvast een heel enthousiaste medewerker die ons met alle plezier toonde hoe de stroopwafel geboren werd. Mmm lekker.
Toch is het nog niet gedaan...
In de volgende ruimte leerden we meer over hoe gesnoeid, bemest, of geoogst moet worden.
We konden zelf ook eens voor fruitveiling spelen; al gaf dat toch instant stress om toch maar die juiste aankoopprijs te bekomen.
Eenmaal beneden kom je meer over het fruit zelf te weten: Verschillende affiches met stroop en fruit hangen in het rond, we konden eventjes draaien aan een snoepautomaat om de snoepjes met de typische poepkessmaak te krijgen én we maakten zelf een appel (virtueel dan toch).
Een aanrader? Volmondig JA. De stroopfabriek is geen gigantisch groot museum maar het is een heel interessant belevingscentrum, uniek in zijn soort. In de originele gebouwen van de fabriek van weleer wordt de nostalgie op een heel leuke manier opgeroepen. Vooral de oude machines die binnen en buiten het museum kunnen bewonderd worden maken het plaatje compleet. En natuurlijk het kunnen proeven ...
PRAKTISCH
Reken toch maar een uurtje à anderhalf uurtje om dit museum/belevingscentrum te bezoeken. Het zou bijzonder jammer zijn om hier door te crossen.
We betaalden 7 EUR voor de grote mensen maar de kinderen konden al binnen voor 1 EUR. Daarvoor kan je het toch niet laten om dit pareltje van industrieel erfgoed niet te bezoeken, niet ?
Meer info vind je via de website