
Een 27-jarige creatieve duizendpoot met een passie voor taal, communicatie en toerisme. In het dagelijkse leven ben ik aan de slag als Communicatie Coördinator bij Riebedebie, trek ik er graag op uit met mijn hond en hou ik me creatief bezig.
Riebedebie lanceert een spannende nieuwe reeks: authentieke verhalen van gidsen, in samenwerking met de enthousiaste studenten Toerisme- en Recreatiemanagement van de Erasmus Hogeschool Brussel. Ontdek elke week de interviews en geheimen van unieke plekken, verteld door gepassioneerde gidsen. Benieuwd naar meer? Mis geen enkel interview en schrijf je in voor onze wekelijkse nieuwsbrief!
Deze week nemen we je mee naar Voethemveld in Zedelgem waar gids Marc Merckx ons een kijkje achter de schermen geeft. Veel leesplezier!
In dit interview heeft de student samen met gids Marc Merckx een gesprek gehad over zijn carrière als gids bij Vloethemveld en de rijke geschiedenis en troeven van het gebied. Vloethemveld is een natuurgebied gelegen in Zedelgem met zeer diverse natuur. Het gebied is populair om te wandelen, fietsen en vogels kijken, en biedt bezoekers de kans om zich onder te dompelen in de natuur en te genieten van de rustige omgeving. Daarnaast heeft Vloethemveld een rijke geschiedenis van de oorlog en krijgsgevangen.
Marc Merckx is sinds een jaar voorzitter van de VZW Vloethemveld. Ook hiervoor was hij zeker niet onbekend met het gebied. Hij heeft er namelijk een voorgeschiedenis als militair en woont er al 40 jaar. De VZW levert vrijwilligers aan om de activiteiten in Vloethemveld te begeleiden, een deel daarvan zijn gidsen.
Volgens Marc zijn de mooiste momenten altijd de onverwachte zaken die je tegenkomt in de natuur van het grote natuurdomein. Dit zijn momenten die je samen als bezoeker en gids tegelijkertijd meemaakt en dus ook ongepland zijn. Maar ook de mensen die meegaan tijdens een gidsbeurt, zijn vaak heel interessant en leveren mooie momenten op. Sommigen zijn er zelf werkzaam geweest en hebben ze interessante anekdotes uit hun militair verleden.
Er zijn dus twee kanten die zorgen voor onvergetelijke momenten met bezoekers; langs de ene kant de onvoorspelbaarheid van de natuur en langs de andere kant de belevingen met de bezoekende ex-militairen.
Wanneer tijdens een gidsbeurt de geschiedenis van Vloethemveld uitgelegd wordt, zou je eigenlijk al terug kunnen gaan tot de ijstijd, maar daar beginnen de gidsen meestal hun verhaal niet. Een anekdote waar men vaak mee begint is de schenking van het gebied aan het Sint-Janshospitaal door de graaf van Vlaanderen, Gwijde van Dampierre, net voor de Guldensporenslag.
Verder is een belangrijk deel van het verhaal dat het gebied na de tweede wereldoorlog een gigantisch munitiedepot geworden is. Er is maar liefst 15.000 ton munitie weggevoerd door de Belgische militairen.
Een opmerkelijke anekdote is dat er een keer studenten waren van de Universiteit van Gent die op zoek waren naar de harkwesp. Meestal zijn deze heel lastig te vinden en in de meeste gebieden vonden de studenten maximum eentje bij hun zoektocht. Maar in het Vloethemveld hebben ze er maar liefst 80 gevonden, op een domein van 160 hectare. Sindsdien komen de studenten elk jaar terug om die harkwespen op te volgen omdat ze zo uniek zijn in Vlaanderen.
Voor Marc was het evident dat hij bij Vloethemveld zou terecht komen. Toen hij militair was, werd hij opgeleid in de kazerne er rechtover en ondertussen woont hij zelf al 40 jaar op 200m van het domein. De ouders van zijn echtgenoot hebben eveneens een link met het gebied want zij waren beenhouwers die vlees leverde aan het munitiedepot. Zelfs de grootvader van zijn echtgenoot heeft een link met het gebied, want die was boswachter. Het was dus niet moeilijk voor Marc om zelf ook de stap te zetten. Verder is hij ook opgeleid als natuurgids, in de jaren 90. Alles samen maakt dat het meer dan de logische stap was om hier verbonden te geraken met het domein.
Bezig zijn met mensen is hetgeen dat Marc het allerfijnste vindt aan het werk. Langs de ene kant zijn dat de vrijwilligers, dat zijn er 70 in totaal, en langs de andere kant het omgaan met het publiek. Hij brengt graag mensen in verwondering over de schoonheid van het domein en de zeer rijke geschiedenis. Het is zeer fascinerend dat er zo een 150.000 krijgsgevangen in het krijgsgevangenenkamp gezeten hebben na WOII. Dit verhaal brengt mensen vaak in verwondering.
Gids Marc heeft twee favoriete plaatsen op het domein. Het domein is gesplitst in een openbaar deel en een deel met beperkte toegang. Op het openbare gebied is Marc zijn favoriete plaats de Heide Toren, dat is een uitkijktoren die uitkijkt op een heel groot heideveld met heel veel natuurbeleving. Als hij toelating krijgt van de boswachter, gaat hij graag naar het stiltegebied waar er een zeer mooi stukje natuur te zien is. Je zou er wel uren kunnen blijven zitten en kijken wat er allemaal is.
Het meest motiverend als gids is, zoals eerder vermeld, het contact met de mensen. Het enthousiasmeren van de mensen. Het gebied heeft twee grote belangrijke stromen: dat is de natuur, maar ook dat rijke erfgoed dat hier samenkomt. Dit wilt hij meegeven aan de bezoekers en dat drijft hem om dat altijd maar verder en verder te blijven doen.
Bezoekers moeten het zeker komen bezoeken, want het is uniek in Vlaanderen, in België en in Europa. Er is nergens een plaats waar dat je al die zaken samen kunt vinden.
In conclusie is hetgeen dat deze locatie zo uniek maakt, en zeker de moeite waard is om te bezoeken, de combinatie van geschiedenis en natuur. Je hebt de natuur, want het is een Natura 2000 gebied. Het is beschermd met 14 Europese richtlijnen. Er zijn trouwens echt heel veel verschillende soorten natuur. Ten tweede is er de rijke militaire geschiedenis van de Eerste Wereldoorlog tot het jaar 2000 ongeveer. Het krijgsgevangenenkamp dat hier geweest is, hield veel mensen vast. In totaal waren er op het domein maximum 64.000 krijgsgevangenen tegelijk. In totaal zijn er 150.000 gepasseerd.
Er is nergens een plaats waar dat je al die zaken samen kunt vinden. Er is ook een heidengebied waar dat in de middeleeuwen schapen grazen. Er zijn plaatsen waar dat er veel vijvers gegraven waren. En er zijn plaatsen waar aan landbouw gedaan werd. In het midden van het domein staat een boswachterswoning die dan later gebruikt werd door de militairen. Het is een zodanig complex verhaal dat de bezoekers echt moeten meegaan op een gidsbeurt.
Een 27-jarige creatieve duizendpoot met een passie voor taal, communicatie en toerisme. In het dagelijkse leven ben ik aan de slag als Communicatie Coördinator bij Riebedebie, trek ik er graag op uit met mijn hond en hou ik me creatief bezig.