Inspiratie voor de perfecte verjaardagsuitstap : van Technopolis naar het Belevingscentrum 14-18

Als er hier ten huize Eskonpeupejer iemand verjaart, dan wordt er op verjaardagsuitstap gegaan. Punt. Elk excuus is namelijk goed om erop uit te trekken, en al zeker een verjaardag. We proberen dus goed naar hun wensen, verlangens en interesses te luisteren en trachten dan een gepaste uitstap in elkaar te flansen.

Zo gingen we de laatste jaren al gaan langlaufen, naar het Louvre, naar Delft en naar Utrecht.

Wees gerust, het is niet zo dat onze kinderen enkel die uitstap verlangen als cadeau. Neenee, natuurlijk willen zij ook nog steeds een geschenk met een papiertje rond. Hier ontsnappen we niet aan en dat hoeft ook niet.

Technopolis - schot in de roos

Onze jongste verjaart eind december. Hij is zot van alles wat met techniek te maken heeft, en reeds ontelbare keren vroeg hij het voorbije jaar of we niet eens een keer naar Technopolis zouden gaan. Telkens was er wel een reden om ergens anders naar toe te gaan. #shameonus

Op naar Mechelen

Niet verrassend dus om zijn ogen te zien schitteren toen we bij het afrijden van de autostrade in Mechelen onmiddellijk rechtsaf opdraaiden richting parking van Technopolis. 'Ein-de-lijk' leken die in alle talen te schreeuwen.

Eenmaal het kaartje gekocht en het bandje voor de registratie van de verschillende proeven rond de pols gedaan, kon het testen en uitproberen beginnen.

Elk aspect van de fysica, kwam wel op de een of de andere manier aan bod. Over een kabel fietsen, geluidsgolven visualiseren, de zwaartekracht uitdagen of de kracht van water ontdekken,... dit en zo veel meer kwam allemaal aan bod.

En wat leuk is in Technopolis, is natuurlijk dat overal aangekomen mag, nee MOET, gekomen, worden.

Aanrader?

Hier hadden we natuurlijk op safe gespeeld. Voor onze jongste wisten we gewoon dat dit een voltreffer zou zijn.

Deze eerste stop was dus een meer dan geslaagde keuze. YES.

En dat wij niet de enige waren die het die dag een goed idee vonden om naar Technopolis af te zakken, konden we wel ervaren.

Gelukkig waren we op een rustiger moment toegekomen zodat we tijdig aan de drukte konden ontsnappen.

Maar hey, om een jarige tevreden te stellen, hebben we veel over.

TWEEDE STOP - van de drukte naar de stilte van Tildonk

Op dus naar een rustiger plekje om de dag verder te zetten.

We kozen om eventjes wat verder te rijden richten het voor ons onbekende Tildonk. Via de website van Riebedebie hadden we gezien dat er daar een 'belevingscentrum 14-18' te bezoeken was. Tildonk ligt op slechts een 20-tal minuutjes rijden van Mechelen. Perfect te combineren dus.

Niet alleen techniek fascineert onze jongste, maar ook verhalen (als die natuurlijk mooi verteld worden). Via de website van het belevingscentrum werden ons verhalen beloofd over de oorlog. Benieuwd dus !

BELEVINGSCENTRUM 14-18 - TILDONK

Eenmaal aangekomen, werden we verwelkomd door een joviale onthaalbediende die ons alvast warm maakte voor hetgeen we te zien en te horen zouden krijgen.

Het belevingscentrum is gevestigd in het vroegere Ursulinenklooster. Niet alleen de Ursulinen, hun (kost)school en hun blijkbaar behoorlijk omvangrijke boerderij vonden in deze gebouwen onderdak maar ook de Duitse bezetter. Meer nog, tijdens de eerste wereldoorlog waren de Duitsers zo gecharmeerd door de gebouwen en - waarschijnlijk vooral - de centrale ligging ervan, dat zij er niets beters op vonden dan er enkele maanden hun hoofdkwartier in te organiseren.

En het is hierover, en bij uitbreiding de hele eerste wereldoorlog, dat de aangekondigde verhalen gaan. In de zuilenzaal van het centrum word je meegenomen in het persoonlijke verhaal van nu eens een kloosterzuster, dan weer een generaal, een vrijgezel of zelfs de plaatselijke kasteelheer de Spoelbergh. Hoe hebben zij de invasie beleefd ? Hoe hebben zij zich ertegen proberen te verweren ? En hoe hebben zij hun leven na de capitulatie zo leefbaar mogelijk proberen te maken? Allemaal vragen natuurlijk waar geen eenduidig antwoord op te geven valt.

De oorlog is natuurlijk een veel te groot gegeven om in dit belevingscentrum uiteen te zetten. Er worden dan ook slechts enkele aspecten aangeraakt die in een ander museum vaak niet of minder aan bod komen. Zo werd hier gekozen om een idee te geven hoe de bevolking moest zoeken en zwoegen om aan eten te komen of om aanvaardbare en eetbare alternatieven voor, bijvoorbeeld, koffie of meel te komen.

Aan het eind wordt nog een sprongetje gemaakt naar het heden en werden we met de neus op de realiteit gedrukt dat er op vandaag nog steeds overal heel veel vluchtelingen op zoek zijn naar een veilige plaats om even op adem te komen.

Aanrader ?

Dit is geen museum maar een (klein) belevingscentrum. Het is dus niet de betrachting geweest om een uitgebreide en allesomvattende uiteenzetting te geven maar men heeft ervoor gekozen om enkel bepaalde aanzetten te geven. En dat is wel gelukt. We blijven met heel wat vragen zitten waar we in de komende maanden waarschijnlijk wel het een en ander over zullen lezen. Wie waren die Ursulinen? Waarom koos de Duitse bezetten om net daar hun hoofdkwartier te houden? Wat was dat nu juist die slag van de zilveren helmen waar er terloops over gesproken werd?

Missie geslaagd zouden we dus durven zeggen. Ook voor de jongsten onder ons want ook zij brengen dit bezoekje nog geregeld eens ter sprake.

Nog een interessant weetje: op vertoon van je ticket van dit belevingscentrum, kan je gratis binnen in de toren van de universiteitsbibliotheek van Leuven. Na het trotseren van meer dan 400 treden, zou je een schitterend zicht hebben op de stad en op de vallei van de Dijle. Maar dat zal voor een andere keer zijn..

Het vat van de jarige (en van ons allemaal) was toen af. Moe maar tevreden keerden we terug naar huis. Wij al weer nadenkend over de volgende verrassingsuitstap die we binnen amper 14 dagen te organiseren zouden hebben want dan is onze oudste jarig."

Katrien

Ze doet niets liever dan samen met Regis en hun 3 tienerzonen met veel goesting over hun uitstappen te schrijven.
Dol op 'petites histoires' en verborgen parels; houdt van reizen; altijd in voor een goed boek of een meeslepende podcast; maakt graag tijd voor een museum of een wandeling; houdt wel van kunst met een hoekje af.